| ) ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ 17-2-2017
απο τη συλλογη ---ακουσε με!---
Σκέψου το σπόρο που κρύβεται στην αγκαλιά της γης
και περιμένει τα χάδια της
αργή βροχή να λούζει το σώμα του,και μία δύναμη
να τον σπρώχνει ν’αγναντέψει το φως!
νά/βγει στον ήλιο,να χαμογελάσει στη ζωή.
να μεγαλώσει,να κορφολογηθει,να γίνει θάμνος,
δέντρο να καρποφορηθει, ν’ανθίσει, να στολίσει τη μάνα γη
κι εκείνη να καμαρώνει για τα παιδιά της.
Στρατοί ολόκληροι τα παιδιά της, αμέτρητοι! Πολυστόλιστοι!
Εργάζονται με χαρά σε όλες τις εποχές,σε όλες τις συνθήκες,
αγκαλιάζονται με τον ήλιο τη βροχή με τον αέρα
στίς παύσεις του δικού τους χρόνου,ακόμα και τότε, έχουν ζωή.
Στρατοι που δεν πολεμούν τη ζωη, μα δημιουργούν ζωη.
κοιμουνται και ξαναγεννουν νέα βλαστάρια-νέα ζωη
όλα με μιά πνοή και αγάπη,σε έναν ζωντανό πλανήτη
γεμάτο ενέργεια συμπαντική.
Ητανε νύχτα ( θάνατος).
κι έγινε πρωι. (γέννηση).
κ.λ. inokrini
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|