| |
αλμύρα και βότσαλα
Γύρισες χρόνε, την προσμονή
την έκανες τραγούδι
και στης μυρτιάς την σιωπή
φύτρωσες το λουλούδι.
Η θάλασσα μας η αγριωπή
έπαψε να θυμώνει
κι έγινε μάνα στοργικη
τρεχαντηριού τιμόνι.
Τα ψάρια ξαναβρίκανε
των κοραλιών την στέγη
παλιές αγάπες σμίγουνε
που σβήσαν κάποια μέρα,
αλμύρα και άσπρα βότσαλα
μαζι ας ξαποστάσουν
κι οι πίκρες να φύγουν μόνες τους
με κύμα και αγέρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
