| |
απρόσμενο καλό -και για μένα-
σημαίνει
περιπέτεια
αναίμακτη
κάτι βιωμένο
κάτι αποτυπωμένο
κατι βέβαιο
κάτι πρόσφατο?
αυτό που πέρασε μόλις
χτες ανεπιστρεπτί μέσα μου
...
αφού το ευχαριστηθήκαμε όχι ιδιαίτερως -όπως το πρωτο 'Deadpool'-, εγώ και η συντροφιά μου..
απο έξω, η αίθουσα καφέ κυριολεκτικά βούιζε στην αναμονή για την δευτερη και τελευταια προβολή της μερας.. ξεχώριζε ηχητικά απο την κλασική ένταση
που επικρατει μέσα, στην αίθουσα προβολής.. τα φώτα είχαν ανάψει ενώ πέφταν οι τίτλοι τέλους η πόρτα εξόδου άνοιξε -και μεις κινούμασταν προς την αντιθετη απο την συνήθης κατευθυνση-
η πόρτα με την ένδειξη έξοδος κινδύνου
..
συνήθως όποτε βιώνεις κάτι με όλες τις αισθησεις σου δεν έχεις δείγμα αποδεικτικό ε
δεν σε ενδιαφέρει να έχεις και να το αντιληφθείς..
αν και το είπα δηλαδή ότι θα μπορουσα να βγάλω το κινητο στην καθοδο ....
μου ήταν τόσο υπέροχα ατελειωτη -κι ενώ ουσιαστικά προς την επιφανεια της γης-
που δεν μου έκανε αίσθηση καμια (βιδεο) λήψη της..
αλλού είναι η ουσία -για άλλους ασήμαντη κ ανάξια λόγου κι αδιάφορο αυτό για μένα-
και όσο σύντομη κι αν είναι -η ζωή- μια στιγμή- το ότι εισέβαλλε στο αίμα μου το αντιλαμβάνομαι
ένα με το άπειρο- το συνεχές, και ανεπανάληπτον.
και η βιντεοσκόπηση της -σαν υποψία- αποχρωματίζει την αίσθηση αυτού..
ή του προσθέτει αποχρωσεις.. αν όχι ψεύτικες, τότες ας πουμε γκρί
αυτές που όλοι λίγο πολύ έχουμε γεύση -θέλοντας και μη?
...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
