| |
| | Βιαστικά/βιάστηκα |  | | |
[align=center]Ένα βότσαλο στρωμένο, στον απέραντο γυαλό,
ένα τίποτα σου μοιάζει, αν κοιτάς με το εγώ.
Για πλησίασε το τώρα, βλέπεις θεέ μου ομορφιά,
έτσι είναι κι η ψυχή μου, δεν μαθαίνεται μακριά.
Βιαστικά να φύγεις θέλεις,
δίχως αμαρτήματα,
μα δεν φταίει μόνο ένας,
στα κομμένα νήματα.
Βιάστηκα να σε κρατήσω,
κι έπαιρνες μηνύματα,
μα πως να δικαιολογήσω,
όλα σου τα θύματα.
Μια φλόγα κάπου καίει, δεν σε νοιάζει και πολύ,
πρέπει κάποιος να στη φέρει, για να ζεσταθείς κι εσύ.
Κάνε όμως ένα βήμα, θα 'ρθει λίγο πιο κοντά,
έτσι είναι κι η καρδιά μου, η δική σου πυρκαγιά.[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 29/05/2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
Αγιοβλασιτης
29-05-2018 @ 20:38 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
29-05-2018 @ 20:46 | ένα τίποτα σου μοιάζει, αν κοιτάς με το εγώ!
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | inokrini
30-05-2018 @ 00:32 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
