[align=center][B][font=sylfaen][color=navy]πού πας καμαρωτά αδικητή γυμνοσάλιαγκα γκρίζε!
πού πας επαίσχυντε δολϊοφθορέα γυμνοσάλιαγκα μαύρε!
σου έδωσε ο Θεός ευκαιρίες την κακίασου για να αποδείξεις
και ούτε στιγμή εσύ ποτέ δέν δίστασες για να αδικήσεις
δέν σε ευφραίνει η τροφή αλλα χαράσου είναι να χαραμίζεις
πόσο ο κόσμος θα ανακουφισθεί όταν εκλείψει η σποράσας!
ποιός είν’ ο δημιουργόςσας νομίζετε δέν καλοξέρω;[/align][/B]