Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χτυπούσαν οι καμπάνες της Κολάσεως
 Καλημέρα ( τυχαίος ο τίτλος) μεγάλη ημέρα σήμερα, ο Τραμπ με τον Κιμ...σώζουν την ανθρωπότητα!! τώρα αν διαγκωνίζονται ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία για τα συμφέροντα μου! και αγωνιούν....ναι είμαι αχάριστη, τόσο μέλλον πως να το αντέξω? μου έπεσε λίγο βαρύ, sory.
 
Έμπαζαν οι τσιμέντολιθοι
έμπαζαν στην ψυχή μου,
σαν άρχιζε η βροχή
Χτυπούσαν οι καμπάνες
της κολάσεως,
Κι έπαιζε μια μουσική
αργόσυρτη
φτηνής παραστάσεως.
Ένας αμανές ανυπαρξίας
για τα φεγγάρια
που είχαν καιρό σβήσει.
Κι είχε στο πάτωμα, μισό μέτρο νερό,
όλη τη μούχλα, για μια ζήση.

Πάνω στην ομορφάδα του κόσμου
όταν πύρωναν οι τσιμεντόλοιθοι
κι έβραζε η λαμαρίνα
κανείς δεν ήταν εκεί
μήτε θεός, μήτε άνθρωποι.
Τότε που τα ρούχα γίνονταν ροζ
στην μπουγάδα της απόγνωσης.
Τ` άπλυτα σας συνάνθρωποι,
ως και τα σπουργίτια ήταν αλυσοδεμένα.
Σαν λέγαν....τα καημένα
Ένα μικρό παιδί, ένα τρυφερό κλαδί
είχε ξεχάσει τ` άστρα.
Μια σκοτεινή παρένθεση , φτάνει!
Να γίνει ο άνθρωπος θεριό!
ότι καλό υπάρχει στην ψυχή
να γίνει μόνο κακία και μίσος.
Η εγκατάλειψη ένα γραμμάτιο
που θα ξοφληθεί χρόνια μετά.
ήταν θεόρατος ο τοίχος.

Είχε στερέψει η πλάση από κούκλες
μήτε θεός, δεν έκανε στάση.
Τα πετεινά του ν` αγκαλιάσει.
Στο ρέμα ξεδίψαγαν τα πουλιά.
Κι` έμεινε το κελαίδισμα θύμηση
να ξεπλύνει τόνους λάσπη
και σκουριά.

Λίγη αρμπαρόριζα, λίγο θυμάρι
μια αγκαλιά αγιόκλημα
απ` τη δοκιμασία να πάρει.
Σαν ο άνθρωπος θέλει.
Όταν ο άνθρωπος αγαπά.
Κρατά στη μνήμη τα πουλιά,
λευκά στα ουράνια ένα σμάρι.
Έχει συγχώρεσης
το δάκρυ.
Να` χει στη καρδιά φιλιά
ως των οριζόντων
την άκρη.

12-6-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
12-06-2018 @ 09:07
Όταν ο άνθρωπος αγαπά.
Κρατά στη μνήμη τα πουλιά,
λευκά στα ουράνια ένα σμάρι.
Έχει συγχώρεσης
το δάκρυ.
Να` χει στη καρδιά φιλιά
ως των οριζόντων
την άκρη.

ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ
Κων/νος Ντζ
12-06-2018 @ 10:13
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μ.Ελμύρας
12-06-2018 @ 22:29
::hug.:: ::yes.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο