| Ξημέρωμα Κυριακής
μεθυσμένο με βρήκε
γι’ άλλη μια φορά
Στη μοναξιά της φυλακής
η καρδιά μου μπήκε
αλήθεια, τι συμφορά
Θολά όλα μπροστά μου
συνεχώς παραπατώ
ούτε στα όνειρά μου
πια δεν την συναντώ
Στο σπίτι με δυσκολία
τρεκλίζοντας φθάνω
δίχως καμιά αμφιβολία
μακριά της θα πεθάνω…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|