| |
Στεκόταν στο παράθυρο,
με μάτια καρφωμένα στο φεγγάρι,
ελπίζοντας πως η αναμνήσεις θα αφήσουν
την ψυχή της ελεύθερη σύντομα.
Έκλεισε τις πόρτες και τα φώτα και ξάπλωσε
στο κρεβάτι όπου οι εικόνες και οι λέξεις
τρέχουν γρηγορότερα.
Η περηφάνια της δεν επέτρεπε να τραβήξει
τα σεντόνια πανω απ'το κεφάλι της,
οπότε έμεινε ήρεμη και περίμενε να κοιμηθεί.
Κοίταζε τον διάδρομο και προσπαθούσε να μην σκέφτεται.
Φανταζόταν την σπασμένη αλυσίδα
που προσπαθούσε να συνδέσει.
Μα το συναίσθημα είχε χαθεί
και ούτε το νερό δεν μπορούσε να καλύψει
τις αναμνήσεις της.
Ούτε οι στάχτες δεν μπορούσαν
να εξαφανίσουν τον πόνο.
"Θεέ μου δώσ' μου δύναμη να ανασάνω" είπε
και αντάλλαξε την ζωή της με εκείνη
απο το μεταλλικό της κάδρο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
