| |
OMAΛΟΣ 8-9-2010
{ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΟΓΗ Της κρητης τα γυρισματα}
‘Ητανε ένα δειλινό, πού’πα να σεργιανίσω
Να ανεβώ στον Ομαλό,το βλέμμα μου ν’αφήσω
Να δεί τα άγρια βουνά,τα άγονα λοφάκια
Ν’ακούσω των πουλιών ψηλά φτερούγισμα στα βράχια
Κάτω ο κάμπος κάθεται φαρδύς και ξαπλωμένος
Να περιμένει τη σκιά,και τα νερά ο καημένος
Και το μυαλό μου τριγυρνά,πίσω παλιά στα χρόνια
Που αντριωμένα τα κορμιά, ‘ρίχναν στού εχθρού τα βόλια
Τότε που γίναν οι σπηλιές,παλικαριών το σπίτι
Και στις φωλιές οι αετοί φυλάγανε την Κρήτη
Η λεβεντιά ,το θάρρος τους ,πάντοτε τραγουδιέται
Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ,δοξάζεται! Ποτέ της δε νικιέται!
Κ.Λ inokrini
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
