| [I]εφιαλτες γλιστρουν τις νυχτες
απο το ανοιχτο παραθυρο,
φοραν μανδυες καμωμενους απο
την μυρωδια σου,
παρασερνουν την σκεψη
βημα βημα προς το παρελθον.
Ακομη χαμενη καπου
στα ακριβα παλατια σου.
μα τα αστερια χανουν που και που
το φως τους...
συναισθημα αιχμηρο και αγριο
φυτρωνει πια στους κηπους της καρδιας...
κι η μοναξια ειναι τοση
που πνιγεται καθε βραδυ στην σιωπη της.[/I]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|