Στα κεφαλάρια του τραπεζιού,
οι οικοδεσπότες...
με τα ασημένια μαχαιροπήρουνα
σπάνια συλλογή...
πορσελάνη και κρύσταλλο..
Στην προκειμένη,
ο πίνακας αντίκρυ τους στέκει βλοσυρός
εδώ, κατακερματίζεται η γνώση
αγοραπωλησίες σε κενοτάφια μνήμης
έμποροι...μεσάζοντες ...τιμές...
και οι επίγονοι...επιβήτορες
ένας διαχρονικός ιστορικός διακανονισμός
μετα '«τυρός και αχλαδίου'»
Αν έχω καταλάβει σωστά αναφέρεσαι στην ανατομία του ξεπεσμού
της αστικής ηθικής. Ενα ποίημα που δείχνει ωριμότητα και καθόλου
αυτοσχεδιασμό. Δεν είσαι απλά διαβασμένη είσαι ποιήτρια.