| |
| | Ανιδιοτέλεια ως εξαΰλωση |  | | | Που ασθμαίνει τα βραδιά, η φωνή, σ' όλου του κόσμου τις καρδιές, να ξημερώνει, όμως για μένα δε χάραξε ποτές, η χαραυγή, και σε φωνάζω, να μ' ακούσεις που νυχτώνει | | |
[align=left] [B] [I]
. . *~* Ανιδιοτέλεια ως εξαΰλωση *~*
Πάλι χαράματα, στους δρόμους τριγυρνώ
και ρίχνω παραγάδια της αβύσσου
σα ξημερώσει, κομμάτι φως διεκδικώ
μέσα σε κάτοπτρα, ανήλιου παραδείσου.
Αυθεντική ενδοσκόπηση ψυχής ...
γλυκόπικρη κι ατόφια, ζώσα δημιουργία ...
μες την απεραντοσύνη των συναισθημάτων
~καμία λέξη περιττή~
εκεί μαγκώνει η σκέψη στη περιδίνηση
που έχει σημασία.
Δίχως περίτεχνη ακαδημαϊκή άποψη
αλλά στην ανθρώπινη
ανατριχιαστική κι αιμάτινη
σφυρηλατημένη από της καρδιάς
~το ποντοπόρο αμόνι~.
Που ασθμαίνει τα βραδιά, η φωνή
σ' όλου του κόσμου τις καρδιές, να ξημερώνει
όμως για μένα δε χάραξε ποτές, η χαραυγή
και σε φωνάζω, να μ' ακούσεις που νυχτώνει.
"Ανιδιοτέλεια ως εξαΰλωση"
μες απ' την αυτοθυσία, δίνει ελευθερία απόλυτη
μαζί με την αγάπη που έχει τη δύναμη
να κάνει τον χαρακτήρα καθάριο και διάφανο
που να τον φέρει ισοδύναμο
με την αδάμαστη φύση!
. . . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
inokrini
02-07-2018 @ 22:03 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
02-07-2018 @ 22:46 | Είσαι τόσο μα τόσο υπέροχος και λυτρωτική η γραφή σου, όταν δεν έχω χρόνο να διαβάσω τα ποιήματα για τα φιλαράκια έχω τύψεις και για σένα, στερήσεις, ελλείψεις, σαν να έχασα μια μέρα ακόμα στης ζωής το γέρμα, την αγάπη μου φίλε Νικόλα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Stoforos
03-07-2018 @ 15:32 | Την αγάπη μου ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
