| |
Μια ιστορία θα σας πω για τη φτωχή ζωή μου
Για τοτε που ξεκινησα και ήμουν δεξιος
Μετα καθως μεγαλωνα καπου πηρε τ αυτί μου
Αν θέλω επανασταση να γίνω αριστερος
Μεγάλη όμως διαδρομη μέχρι εκεί να φτάσω
Γι αυτο λιγάκι πέρασα κεντροαριστερα
Αυτο ειχε αποτελεσμα τη διαδρομη να χάσω
Κι έτσι μια νύχτα έφτασα στην άκρα αριστερα
Εκεί κάμποσο καθισα μα προκοπή δεν είδα
Κι έτσι μετονομαστικα ανενταχτος σκληρός
Αλλά κι εκεί τρελαθηκα μου έστριψε η βίδα
Και λέω "μαλακα εφυγες και πας για αναρχικος"
Και κει που λέω ησυχάσα πως βρήκα ενα λιμάνι
Ολους τους χώρους πέρασα, παρά έναν εφτα
Διαπιστωσα αγάπη μου οτι κουνάντο κάνει
Σε ολων τα κεφάλια μας τα μπουρδελολεφτα
Γι αυτο σου λέω ηλίθιε, ανάπηρος κατέστης
Μονοι που πρέπει να μιλούν οσοι 'ναι σε κελιά
Εγω δεν θα το άντεχα καθώς μεγαλος χεστης
Εξάλλου τοσοδουλικα μου δωσαν αχαμνά
Έτσι γυρίζω στη γωνιά που έχω φυλαγμενη
Και παύω να μιλάω πια, μη γίνω πιο φτωχος
Δεν θα 'θελα τη φράση αυτη να πω τη γαμημενη
Μα συντροφε μας γαμησε ο καπιταλισμός
Γι αυτό σου λέω συντροφε, να μείνει μεταξυ μας
Ωραία η επανασταση μα μόλις δει παρά
Σηκώνει αυτή τα ποδια της κι εμεις βρε το καυλί μας
Και συνουσιαζομαστε σεμνά και ταπεινά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
