| |
Στη σιωπηλή σου αγωνία
Ζητάς φωνή να δώσω
Μάρτυρας μου ο στίχος
Αληθινός φουσάτος ήχος
Δαυλός στα σύμπαντα η αλήθεια
Να φέξει τα θαμπά
Τα βάθη της καρδιάς μου
Κι ακόμη ο κόσμος ο μικρός μου
κι αυτός ο πρώτος ύμνος
Το φλογερό που ήθελες τραγούδι
Ν'ακούσεις απ τα χείλη μου
Και το λευκό λουλούδι
Το σμίλεψεν η σμίλη μου
Να ευωδιάζει απ αρχής
Θα τ'αντικρύσεις στην ώρα τους κι αυτά
Πάνω στο λίκνο τους την όψη μου να παίρνουν
Είμαι αυτός που είμαι
Από πηλό πλασμένος κι αμαρτία
Ιδανικός ιεροφάντης
Να στολίζω την ουσία
Λύνοντας της μοίρας μου
Τ'ανεμόδαρτα στοιχεία
Φώς γλαυκότατο στα μάτια σου
Πυργωμένο πιο ψηλά
από το βλέμα του θανάτου
Πλατύς πιο πάνω μου ο ουρανός
Κάτι λίγο της ψυχής μου για να δείς
Είμαι αυτός που είμαι
Ένας κι αληθινός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
