| Έφυγες, σ’ ένα άδειο βαγόνι μέσα.
Μήνες δυο και τέσσερα χρόνια πάν’.
Μού πες «γεια», κορίτσι από την Οντέσσα,
πόσο απλά –για δες– χάνεται το παν.
Στον σταθμό χειμώνιασε, πέφτει χιόνι
κι ο ζητιάνος πάγωσε στα σκαλιά.
Γύρω του, περίεργοι σε μια ζώνη
και τα πόδια του, γλείφουνε σκυλιά.
Κάποτε, μπορεί πίσω να γυρίσεις.
Καρτ-ποστάλ, ανέγγιχτη απ’ τον καιρό.
Θα με δεις, αλλά δε θα με γνωρίσεις
κι ίσως να μού ρίξεις κανένα ευρώ.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|