| Με σιχάθηκα...
πίστεψα σε εμάς
Πίστεψα πως τα όνειρα μας θα γίνονταν πραγματικότητα
Πως θα είχαμε κάτι ξεχωριστό
Και τελικά όταν η σκληρή πραγματικότητα μας χτύπησε την πόρτα
Αποδείχθηκε πως τίποτα δεν ήταν όπως πρώτα..
Η ζωή είναι μικρή
Και τα καλά της λίγα
Γι αυτό σ αφήνω πια λοιπόν
Μήπως βρω την χαμένη μου Ατλαντίδα
Την αγάπη που δεν είδα ...
Και όσο και αν σε αγαπω
Δεν πρόκειται να σου το πω
Γιατί η αδιαφορία
Είναι η χειρότερη τιμωρία
Και συ Με τιμώρησες λοιπόν
Προτιμήσες το παρελθόν
Που ήταν πιο χαλαρό
Και όχι μελοδραματικό
Μάθε λοιπόν
Πως η ζωή προχωρά
Και αφηνει πίσω τα κακά
Για ν υποδεχθεί τα καλά...
Και αν δεν ξέρεις να αγαπάς
ή φοβάσαι με την μιας
Τότε θα σου Πω κ αυτό
Ότι πια αδιαφορώ ....
Πιστευα πως ήσουν η χαμένη μου Ατλαντίδα ...
Η αγάπη που δεν είδα ....
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|