|
Στης ζωής το ξεδίπλωμα
στην πορεία του χρόνου
τον γιατρό μου συνάντησα
στο κρεβάτι του πόνου.
Ο σφυγμός μου στα χέρια του
τόσο άστατος, τόσο δυνατός, τόσο φοβισμένος
και αυτός εκεί, τόσο ήρεμος,
τόσο γαλήνιος, τόσο σίγουρος.
Δεν τον βλέπω, τον ακούω
η φωνή του σταθερή
ιερέας στον ναό του
σ΄έκταση ιερουργεί.
Τελειώσαμε μου λέει,
όλα πήγανε καλά
κι ένας ήλιος σκανταλιάρης
πάλι μου χαμογελά.
Γιατρέ, σ΄ευχαριστώ...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|