| |
| | Να μην αφήσω πίσω μου, ανθρώπων τις αββύσους |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, .....της φυγής...θα τα έλεγα αυτά τα ποιηματάκια, είναι ένας καλός τρόπος να φεύγω από αυτά που δεν αντέχω κι είναι δυστυχώς αρκετά, γερνώ και ψάχνω! τι ψάχνω τρομάρα μου, ευχαριστώ πάρα πολύ. | | |
Θα ετοιμαστώ την Άνοιξη, άσπρα θα φορέσω
μες στα χωράφια σαν παιδί, στεφάνια για να πλέξω
παπαρούνες κόκκινες, θα μάσω εγώ στα χέρια
με μαργαρίτες, Μάηδες, θα φτάσω ως τ` αστέρια.
Σαν το παιδί θα κυλιστώ, στο πράσινο χορτάρι
χίλια στάχυα άγουρα, θα` χω για μαξιλάρι.
Ανθρώπινα που με πονούν, όλα θα τα ξεχάσω
όλη τη πλάση γύρω μου, Λαμπρή! θα τη γιορτάσω.
Κι όταν ακούω τα πουλιά, αχνά μόλις χαράζει
θεέ μου..σε παρακαλώ, ο κόσμος να γιορτάζει
σαν ανθίσουν οι πασχαλιές, ουράνια θα` χω σκέψη
Ανάσταση, θα` ρθει ξανά, θα είν Χριστού η στέψη.
Χειμώνα και κακοκαιριά, πίσω μου ν` αφήσω
κι ένα χορό, ναν της ψυχής, στις ομορφιές ν` αρχίσω.
Χίλια να ηχούν καμπαναριά, οι άγγελοι να ψάλουν
ότι κι αν με πλήγωσε, απ` τη ψυχή να βγάλουν.
Να δω το κόσμο όμορφο, κήπο λουλουδιασμένο
να ξεχάσω τις πληγές, το νέο να προσμένω.
Να σκύψω να προσευχηθώ, σ` ένα λευκό ξωκλήσι
με μια κατάνοιξη βαθειά, νέα ζωή ν` αρχίσει
Φέτος, τούτη την Άνοιξη, θέλω να την γιορτάσω
πιάνα να παίζουνε βιολιά, γκρίζο..να το ξεχάσω
της γης τα ορφανά παιδιά, θεός να τα ζεστάνει
κι η οικουμένη, μια στροφή, στο δίκαιο να κάνει.
Μια μουσική ν` ακουστεί, από ένα βιολοντσέλο
τον κόσμο, να τον έκανα, Θεέ μου, όπως θέλω
να μην ξανάρθει παγωνιά, παιδιά να` χουν μανάδες
νάχουν πατρίδας αγκαλιά, ειρήνης να` χουν δάδες.
Να φύγει τούτος ο καημός και η καρδιά να γιάνει
κι η οικουμένη να γινεί, χρυσό ελιάς στεφάνι,
θα γύρω ν` αποκοιμηθώ, θα μπώ σε παραδείσους
να μην αφήσω πίσω μου, ανθρώπων, τις αββύσους.
12-7-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-07-2018 @ 08:33 | Δημήτρη καλημέρα, άδειασε λίγο το γραμματοκιβώτιο, να σου γράψουμε καμιά λεξούλα, ευχαριστώ. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | smaragdenia
12-07-2018 @ 09:14 | ΜΙΑ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΟΥ!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ | | Κοσμάς Δ.
12-07-2018 @ 09:19 | Το καταπληκτικό συναίσθημα της ελπίδας !!!
πολύ όμορφο...
::love.:: ::love.:: | | inokrini
12-07-2018 @ 18:46 | Μια μουσική ν` ακουστεί, από ένα βιολοντσέλο
τον κόσμο, να τον έκανα, Θεέ μου, όπως θέλω
να μην ξανάρθει παγωνιά, παιδιά να` χουν μανάδες
νάχουν πατρίδας αγκαλιά, ειρήνης να` χουν δάδες. ::theos.:: ::theos.:: ::love.:: | | Άηχος
12-07-2018 @ 22:25 | Συμφωνώ με τον Κοσμά. Η ελπίδα είναι παρούσα σε κάθε σου στίχο,
και η γραφή σου πανέμορφη!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Κάποιος κάπου κάποτε
13-07-2018 @ 04:00 | ::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | | Elen Louka
17-07-2018 @ 19:13 | υπέροχο !! ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
