| |
Στον έναστρο ουρανό με το έβδομο φεγγάρι
ήρθε ξανά και έλαμψε του Κερασφόρου η χάρη.
Πέρασε ο χρόνος που ο Θεός τον κράταγε κλεισμένο
στη χάλκινη τη φυλακή βαθιά στη γη θαμμένο.
Ήρθε του χρόνου πλήρωμα της προφητείας η ώρα
ο Κερασφόρος για να 'ρθει στων Πελασγών τη χώρα.
Ήρθε η μέρα η στερνή να εκδικηθεί μονάχος
τους βλάσφημους απόγονους του Απόλλωνα με πάθος.
Ξεκίνησε απ' του Ολύμπου ψηλά την κορυφή
εκεί που κατοικούσανε οι Δώδεκα Θεοί.
Δε βρήκε όμως πια ναούς, θρόνους και παλάτια,
των Δαναών οι απόγονοι τα έκαναν κομμάτια.
Βρήκε μονάχα ερείπια κι ένα λαό θλιμμένο,
μονάχο να μοιρολογεί εν' άθλιο πεπρωμένο.
Στο πρώτο που έβρηκε χωριό κατέσφαξε τους πάντες
και με μανία διέλυσε μνημɛία κι αδριάντες.
Μα ύστερα εξοργίστηκε μ' αυτό που είδε μπροστά του.
Εν' άντρα που επιβίωσε να τρέχει μακριά του.
Με φόβο έτρεχε ψηλά στο λόφο να γλιτώσει,
Τον ερχομό του Κερασφόρου δειλά να διαδώσει.
Κι όταν τα νέα μάθανε άπαντες φοβηθήκαν.
Σε μοναστήρια κι εκκλησιές τρέξανε και κρυφτήκαν.
Λίγοι μονάχα έμειναν για να τον αντικρύσουν,
το πεπρωμένο τους ξανά με δέος να συναντήσουν.
Κι όσοι ξωπίσω έμειναν συνάχτηκαν στη λίμνη,
σαν μέσα τους εξύπνησε του Κερασφόρου η μνήμη.
Στη λίμνη που ηττήθηκε απ' τον Πυρφόρο Δία,
εκεί ξανά για εκδίκηση ζητά μια ευκαιρία.
Κι αν τώρα ο Ζεύς κι ο Απόλλωνας το Φως επροσκυνήσαν,
κι αν οι Αρχαίοι Πελασγοί στο Σείριο μετοικήσαν,
Εκείνος έμεινε πιστός στ' αρχέγονό του πάθος,
να μετατρέψει αυτή τη γη σε μαραμένο άνθος.
Εκεί στη λίμνη μάζεψε στρατό ο Κερασφόρος
κι απέναντι στεκότανε ο Δίας ο Πυρφόρος.
Και οι δυο πλευρές πανέτοιμες τη μάχη για να δώσουν
το τελευταίο μήνυμα στη γη να διαδώσουν.
Η μάχη πια ξεκίνησε με δέος και μανία .
Του Κερασφόρου τους εχθρούς κυρίεψε φοβία.
Σαν βλέπαν τους συντρόφους τους να πέφτουν ηττημένοι,
ήρθε γι' αυτούς ως φαίνεται, η άδικη ειμαρμένη.
Στο τέλος μόνος έμεινε ο Δίας ν' αντικρίζει
μία εικόνα απόκοσμη κι άρχισε να δακρίζει.
Δάκρυσε ακόμη κι ο Θεός που απο ψηλά θωρούσε,
το άθλιο αυτο το θέαμα, ν' αντέξει δε μπορούσε.
Να επέμβει δεν γινότανε, είχανε συμφωνία,
στο Σύμπαν για να κρατηθεί η Θεία Αρμονία,
Και χάσανε οι Έλληνες τη μαχη με το χρόνο.
Όλοι θυσία έγιναν στον αιμμοβόρο Κρόνο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
