| |
Βρήκες την ώρα, τη στιγμή
Που η νύχτα μοιάζει φυλακή
Να μου τηλεφωνήσεις.
Στα λόγια σου μια ταραχή
Κι ύστερα ένοχη σιωπή
Δεν ξέρεις πώς ν' αρχίσεις.
Δεν είναι ανάγκη να μου λες
Πως μ' αγαπούσες μέχρι χθες
Δε θέλω εξηγήσεις.
Δεν είναι ανάγκη ούτε να κλαις
Δεν έχει νόημα που λες
Συγγνώμη να ζητήσεις.
Σ' ένα τηλέφωνο μπροστά
Απόψε ο χρόνος σταματά
Μεσάνυχτα και κάτι.
Έτσι απρόσωπα κι απλά
Σαν σε σκηνή του σινεμά
Τελειώνει μια αγάπη.
Από τη Συλλογή : "Έρωτας είναι η ανάση της καρδιά
( Ιωάννινα 2020 )
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
