| Σε είδα απο μακριά, ήσουν το φως στην άκρη του τούνελ
Και βρήκα το θάρρος να έρθω να σου μιλήσω
Και μετά άρχισες να χαμογελάς
Ο κόσμος ήταν αυτόματα πιο φωτεινός
Ζωγράφιζες ακτίνες λιακάδας με τέτοιο χαμόγελο
Άναβες φωτιές με τα λαμπερά σγουρά μαλλιά
Σε έβλεπα, με έβλεπες και μπήκα αυτόματα σε καινούργιο, υπέροχο κόσμο
Αυτή ήταν η γλυκιά πρώτη συνάντηση
Και όσο σκέφτομαι πόσα πράγματα έγιναν εκείνη την μέρα που εύκολα θα μπορούσαν να σταματήσουν την πρώτη συνάντηση...
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο
Το πιστεύω
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|