| |
Ανωγειανή μου πέρδικα
τα μάτια σου όντε γέρνεις
μέσα βαθιά απ’ την κεφαλή
το νου μου τόνε παίρνεις
Στριφογυρνώ στην πόρτα σου
να σε θωρώ ομορφιά μου
μέλι και ζάχαρη κερνάς
γλυκαίνεις την καρδιά μου .
Βασιλικό στη γλάστρα σου
σγουρόν έχεις φυτέψει
ας ήταν κι η αγάπη σου
για με ετσά να θεριέψει
΄Έλα σιμά και δώσε μου
κρυφά ένα σημάδι
πού ν’ ανημένω μοναχός
για να σε δω το βράδυ.
Γιάειντα μου κάνεις τη σκληρή
και όλο μ’ αποφεύγεις;
Μα κάτεχέ το κοπελιά
δεν ξέρεις να διαλέγεις.
΄Έμαθα στέλνουν προξενιά
να σε παντρέψουν πάλι
μα δε σ΄ αφήνω γω να μπεις
σε αλλουνού αγκάλη.
Του κύρη σου του μήνυσα
να ‘ρθει να του μιλήσω
τση θυγατρός του σκέφτομαι
τη χέρα να ζητήσω.
Και σα θελήσει ο θεός
και όπως η αγάπη ορίζει
για βάλσαμο η καρδούλα μου
εσένα θα γνωρίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
