| Και αν χάθηκε
η νύχτα που μας φέρνει,
και αν έφυγε
σαν και σήμερα το χθες,
κβαντωμένο φως
μόνο του παλιώνει
μες στο συρτάρι που το έκρυψες.
Και αν έλαμψε
για λίγο η ματιά σου,
και αν άστραψε
μια αχτίδα στο κενό,
στροβιλίζουν εδώ
τα όνειρά σου
μες στ' αμυδρό σου φεγγαρόφωτο.
Και αν στρέβλωσε
ο χώρος π' αναπνέεις,
και αν άπλωσε
αραχνόπλεκτο ιστό,
μια βαθειά σιωπή
πιο μέσα βαραίνεις,
ποιας μνήμης φέρνεις την αναλαμπή;
Και αν άφησες
ορίζοντα που φθίνει
και αν θέλησες
να αλλάξεις στην φωτιά.
Η μορφή σου αργά,
χρόνος που σβήνει
πάνω σε μιας θλιβής μειδίαμα...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|