| |
| | Ω άνθρωπε |  | | |
Ω άνθρωπε,
σε Θεό πιστεύεις και Θεό δεν έχεις,
τον εαυτό σου αγνοείς κι έναν σκύλο υπηρετείς,
το κορμί σου στιγματίζεις,
την ψυχή σου δειγματίζεις,
προσφορά κάνεις στην ύλη,
κι η ζωή ένα σταφύλι...
Κάθε ρώγα ένα πάθος,
κάθε πάθος κάποιο λάθος,
κι όταν κάνεις το σωστό,
φαίνεται κάτι λειψό...
Τίποτα πια δε σου φτάνει,
κι έχει ο έρωτας ταβάνι,
της καρδιάς κλείνεις τη βρύση,
φόβοι σ' έχουνε ορίσει...
Άραγε πως θα μιλούσες
αν για λίγο συναντούσες
και αν κράταγες στα χέρια
το παιδί που ήσουν τότε και που κοίταγε τ' αστέρια;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
23-07-2018 @ 17:52 | Τί γίνονται στ'αληθεια ολα αυτά
τα παιδιά. ..
Που έλεγαν πως θ'αλλαξουν τον
κοσμο..
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-07-2018 @ 20:13 | Πάρα πολύ όμορφο, μπράβο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | zari.kardias
04-12-2018 @ 23:10 | ...της καρδιάς κλείνεις τη βρύση,
φόβοι σ' έχουνε ορίσει...
...και αν κράταγες στα χέρια
το παιδί που ήσουν τότε και που κοίταγε τ' αστέρια;
Πανέμορφο!!! ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
