| |
[align=center][B][I]Πουλί της Γης
~~~
Αυτό το αστέρι εδώ τι να΄ναι;
μην είναι ο Σείριος που έχει δυο αστέρια
μην είναι ο Δίας, η Αφροδίτη;
μην είν΄ τα αρχίδια μας τα δύο που αιώνια κουνιούνται
ασύστολα και περιρρέοντα, ευθυτενή ή σκάρτα;
μην είναι η Γη σε παλαιότερη βερσιόν
ως ένας πλούσιος κατοπτρισμός μιας πεθαμένης νιότης..;
πουλί της Γης και της δροσιάς
πουλί βρεγμένο, βροχερό
στείλε μια ευχή κι ένα καθάριο μερτικό στον θαλασσοπνιγμένο
που όσο απ΄το μαλλί του πιάστηκε να μακροημερεύσει
κατέπεσε σε ξερατά και οσμίστηκε διχόνοια
κάποιοι λίγοι τον εκλάψανε που του΄φυγαν τα χρόνια
ενώ άλλοι γελούσανε που απέμεινε ορφανός
απέθανα περμένοντας τα χείλη σου
τα σεβαστά μουνόχειλά σου
στο ύψος του δυσθεώρητου, σεμνότυφου, της κλειτορίδας σου
εισπνέοντας καρκίνο και καπνό
προδόθηκα και ήπια πίσσα για νερό
κάηκα κι αναστήθηκα
και για κρασί ήπια απ΄τον κρίνο..
μ΄ένα πεντόλιρο στην τσέπη για να βγάλω ένα μήνα
αδημονώ για να εισπράξω το κεφάλι του ειδήμονα
που επικίνδυνα σαρώνει τις αρχές της επιστήμης
κι αναφωνεί πως φταίει ο Δίας για τις πράξεις μας
λείψανε βλέπεις τα τραγούδια εξορίας
λείψανε οι επαναστάσεις και οι έρωτες
από΄να κόσμο που συντηρεί τις ενοχές του και τις βρίζει
και βγαίνει στα μπαλκόνια έπειτα αυτόνομα να κάνει κήρυγμα
μάθαμε λοιπόν ποτέ αν οι εξεγέρσεις γίνονται πανανθρώπινα;
ως αγαθά ενός πολιτισμού που καταργεί την εκμετάλλευση και τη διχόνοια
σπέρνει θεμέλια για να πατήσουν τα ορφανά του
και καταργεί την υποτέλεια;
ρόιδο μου τα΄κανες τα νεύρα και τ΄αρχίδια
τόσο που πρήστηκαν οι αμυγδαλές μου να φωνάζω
πουλί της Γης και της δροσιάς
πουλί της δόλιας λευτεριάς και της ανάγκης
γαμήσου πια ..! δε θα΄ρθεις
μην είναι ο Δίας, η Αφροδίτη;
μην είν΄ τα αρχίδια μας τα δύο που αιώνια κουνιούνται
σ΄ένα μπουρδέλο πρόστυχο που γέμισε με κλάμα..;
βαρέθηκα, κι ακόμα περιμένω…!
Γιώργος_Κ
[align=center][B][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
