| |
| | Ο δικός μου κόσμος |  | | | Όταν νιώθω ότι ο κόσμος αυτός δεν με χωράει, ταξιδεύω στο δικό μου... | | |
ένας κόσμος χάρτινος και ένας άλλος πλαστικός
κλειδωμένα όνειρα και ένας μυστικός συνδυασμός
εγώ δεν κατάφερα στον κόσμο αυτό να επιζήσω
έτσι θέλησα έναν δικό μου κόσμο να δημιουργήσω
εκεί όπου η παντοτινή αγάπη βρίσκει καταφύγιο σε αχαλίνωτους λυγμούς
εκεί που δεν υπάρχουν ήχοι και επιφωνήματα από τρομακτικούς σπαραγμούς
εκεί που τα όνειρα είναι σαν χίλιοι ουρανοί
σαν μια αχτίδα αισιοδοξίας σε μια τόσο μικρή ζωή
Γύρω μας βασιλεύει μίσος, απαισιοδοξία
πρόσωπα διαφημίσεων που γελούν μες στην ειρωνεία
όλη η κοινωνία μια κοροϊδία, όλος ο κόσμος κακόγουστα αστεία
γι' αυτό έφτιαξα έναν κόσμο, με φιλοδοξίες κατατεθέν σημεία
εκεί που καθετί λες είναι ένα τουβλάκι στο βαθύ γέλιο σου
εκεί που δεν φοβάσαι να παθιαστείς με τα πιστεύω σου
εκεί που δεν υπάρχουν περιορισμοί σε θρησκείες, πολιτικά πιστεύω, θέλω και όνειρα μακρινά
εκεί που κάθε μυαλό ονειρεύεται με μάτια κλειστά
ένας κόσμος βαμμένος με χρώμα μαύρο, γεμάτος καταπατητές στο βωμό του κέρδους
χιλιάδες άνθρωποι εξαπατούν ώσπου να πέσει μια μοιραία αυλαία του τέλους
μια κοινωνία, γεμάτη στερεότυπα και ταμπού
γι' αυτό η δική μου καρδιά και το βασανισμένο μου μυαλό έσυρε καράβι για αλλού
εκεί που ο έρωτας δεν επισκιάζεται από αναισθησία και αδιαφορία
εκεί που τα χείλη δεν πτοούνται απ' την πικρία
εκεί που η ομορφιά δεν παίζει σημαντικότερο ρόλο απ' το χαρακτήρα
εκεί που η θάλασσα είναι γαλήνια και γητεύτρα των βαθιών μας ονείρων
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
ΑΙΟΛΟΣ
30-07-2006 @ 13:17 | Όμορφο και σε προτρέπω να κάνεις αυτό που λες στο σχόλιο σου... Καλησπέρα Εβίτα... ::smile.:: | | Άθη Λ.
30-07-2006 @ 14:37 | όμορφος κόσμος.. ηθικός.. αγγελικά πλασμένος ο κόσμος που ονειρεύεσαι Εβίτα... ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
