| |
Σαν τον μετανάστη στο δικό σου χώμα
Μες στους δρόμους συλλογιεσαι σκυφτός
Που' ναι η πατρίδα μονολογας ακόμα
Ψάχνεις απάντησεις που χρόνια τρώνε απ' τον καιρό.
Και μετά στους καφενέφεδες
Πίνεις το βαρύ κρασί
Με καημους και αμανέδες
Κυλάει η ζωή.
Κόμπος κι άλλος κόμπος και βαθιά πληγή
Πίκρα απα στην πίκρα και πολλοί καημοι
Χυνετε το δάκρυ, ψάχνεις για ελπίδα
Σαν τον μετανάστη στην δική σου την πατρίδα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
