| Δίπλα μου ακόμα είναι άδεια αυτή η θέση
δεν την αξίζει να την πάρει πια κανείς
τι κι αν παράτησες μια διαδρομή στη μέση
θα περιμένω κάθε μέρα να φανείς
Μα έτσι όπως έφευγες με το χαμόγελό σου
έστριβες κι άλλο το μαχαίρι στην πληγή
πάνω μου άφηνες το άρωμα το δικό σου
κι ήταν το τέλος όλο αυτό, όχι η αρχή
Δεν πάει πιο κάτω η καρδιά δεν προχωράει
σε μια ζωή που πλέον έμεινε μισή
το όνομά σου μόνο ακούει και χτυπάει
και στην εικόνα σου μπορεί να αναστηθεί
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|