| |
Στον πυθμένα της κόλασης
Στη μνύμη του Α. Μπλοκ και Ν. Γκουμιλιόφ
Κάθε μέρα πιο άγρια και με νέα Σελήνη,
Η νύχτα πελιδνή που παγώνει.
Δυσώδης άνεμος σαν κεράκια ζωής σβήνει:
Και η αυγή το σούρουπο πληγώνει.
Του αληθινού ποιητή το βίωμα
Και η αναπόφευκτη η μοίρα οδηγεί:
Τον έναν στο ικρίωμα,
Τον άλλον απέναντι στην κάννη πιστολιού τραβολογεί.
Κι εγώ την κακή τύχη μου στο χέρι μου κρατώ,
Ρωσία, το κάθε παιδί σου κάνεις εχθρό!
Σίγουρα θα χαθώ μέσα στο άτακτό σου το στρατό,
Ή στο αιμόλακκο γεμάτο θα γλιστρώ,
Αλλά τον Γολγοθά σου δεν θα παρατώ,
Τους τάφους σου δεν πρόκειται ν’ απαρνηθώ.
Θα με θανατώνει η πείνα και η κακία του μίσους,
Αλλά δε θα διαλέγω άλλη μοίρα για να λυτρωθώ:
Αν να πεθαίνω πρόκειται, τότε μαζί σου
Και μαζί σου σαν το Λάζαρο από την κάσα θα σηκωθώ!
Μαξιμιλιάν Βολόσιν
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
12.01.1922 (2018)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
