| Μπρος στο μαύρο τοίχο
σαν να κυριεύθηκα να δω τα χώματα τα καταραμένα.
Όλα μου 'ταν ξεκάθαρα,καθόλου μπερδεμένα,
μες στη μαυρίλα,σαν τον τυμβωρύχο.
Μαζί με τις ψυχές έφυγαν κομμάτια,ανεύρετα.
Τρεις μέρες μείναν
κι ο φύλακας απέναντι δεν τον νοιάζει τι απογίναν.
Τα αμαρτήματα αυτά θα μείνουν ασυγχώρητα.
Εμείς οι δυο μες στους τέσσερις τοίχους,
αυτοί εκεί,
θυμίζοντας την χαμένη ηθική,
φεύγοντας μακριά από τους απόκοσμους ήχους.
Μες τον νεκροθάλαμο
αναμένοντας την μαύρη μοίρα,
δεν δίστασα για τον δρόμο που πήρα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|