| |
ΕΙΣΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ
Σε πίστεψα απ' την αρχή
πως θα' σαι η πνοή μου
γι' αυτό κι επέμενα πολύ
λουλούδι της ψυχής μου.
Αμφέβαλες για μένανε
μα σε κρατούσε κάτι
ίσως το άγγιγμα ψυχής
που' ναι γλυκό σαν χάδι.
Καιρό ερχόμουν στην αυλή
μια λέξη να μου πεις
ήθελα να σε μεταπείσω
ν' αλλάξεις να πεισθείς.
Πως σ' αγαπώ πραγματικά
χωρίς να σε' χω δει
γιατί μετράει η καρδιά
και η χρυσή ψυχή.
Και πάλι ήσουν δύσπιστη
και επιφυλακτική
εκεί που μου' δεινες χαρά
μου' περνες τη στοργή.
Ώσπου ένα βράδυ με' νιωσες
μπήκες μέσα στ' αλώνι
της πληγωμένης μου καρδιάς
και άγγιξες τις πόνοι.
Είδες ότι αιμορραγώ
και μύρισες το αίμα
τότε ένιωσες πως σ' αγαπώ
τότε είπες το τέρμα.
Στ' αληθινά με αγαπά
και ας μη με' χει δει
είμαι για κείνων η χαρά
η άχραντη γιορτή.
Πίστεψες στο ξημέρωμα
στο χάδι απ' τα αγέρι
και τώρα νιώθω μου κρατάς
πολύ σφιχτά το χέρι.
Σ' ευχαριστώ ήλιο χαμόγελο μου
σ' ευχαριστώ
είσαι ο ήλιος ο δικός μου
εδώ στη γη ωσότου ζω.
Μα στα ουράνια κι αν θα πάω
πάντα θα σ' αγαπώ
από ψηλά θα σε κοιτώ
να σου χαμογελώ.
https://www.youtube.com/watch?v=oD_0jXwYgeY&feature=youtu.be
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
