|
| Μικρες βαρκουλες | | | Αν η ζωη της ειναι οπως την ονειρευτηκε , κανεις δεν θα ειναι πιο ευτυχισμενος απο μενα ... | | Οσες φορες κι αν γυρισα για επισκεψη στην Ελλαδα , ποτε δεν εμαθα ,
ποτε δε ρωτησα γι ‘ αυτην . Την γνωρισα την ανοιξη του χιλια εννιακοσια εβδομηντα ,
οταν ειχε ερθει απο τον Κορυδαλλο στην πολη μου , να επισκευτει το θειο της ,
που ηταν προπονητης στην ομαδα μου . Δεκαοκτω εγω , δεκαεξι προς τα δεκαεφτα αυτη ,
ανοιξη ηταν , δεν θελαμε και πολυ , κεραυνοβοληθηκαμε , κι ας γνωριζαμε κι οι δυο
πως σ ‘ ενα μηνα εφευγα .
Ισως γι’ αυτο , - εστω κι αν δεν μπορουσαμε να κρατηθουμε παραπανω απο δεκα ποντους
μακρια ο ενας απ ‘ τον αλλον , - δεν ξεστομισαμε το ‘’ σ ΄ αγαπω ‘’ .
Ηταν και η εποχη , που σε μας τα αγορια ειχανε κανει πλυση εγκεφαλου ΄
να προσεχουμε μηπως κι εκθεσουμε τα κοριτσια .
Αν κανας νιοτερος το διαβαζει αυτο, μπορει και να κραταει την κοιλια του απο τα γελια
τωρα , αλλα οι παλιοτεροι ξερουν τι εννοω . Ημασταν οσο διακριτικοι μπορουσαμε .
Ισως βεβαια να μας ειχαν καταλαβει , αλλα καλη τους ωρα , θειος και θεια ,
ποτε δεν ειπαν τιποτα .
Ομως , στο πατρικο πρεπει να ‘ ταν αλλη ιστορια , γιατι εκει δεν μπορουσα ουτε να της γραψω . Τα γραμματα μου ‘’ φροντιδι του ταχυδρομειου ‘’ στον Κορυδαλλο , σας ειπα ,
αλλες εποχες .
Οταν εφτασε η ωρα να φυγω , πηγα στην Αθηνα μια μερα νωριτερα , να την δω ,
χωρις να το ξερει η ιδια .
Περιμενα κοντα στο γυμνασιο που πηγαινε , στα σκαλοπατια μιας εκκλησιας , νομιζω
ηταν ο Αη - Γιωργης . Μετα απο μιση ωρα περιπου την ειδα να περπατα στο απεναντι
πεζοδρομιο με κατευθυνση το σχολειο . Εγω , παλι προσεκτικος για τον προαναφερθεντα
λογο , περιμενα να ερθει ακριβως απεναντι , για να δω μην κοιταζε κανενας της
γειτονιας , και ειχε να δωσει εξηγησεις στο σπιτι το κοριτσι .
Αλλα με πηρε το ματι της οταν ηταν ακομα καμια εικοσαρια μετρα διαγωνια , κι εκανε
κατι που με εκανε να αισθανθω σαν αναλατος λαπας . Χωρις να κοιταξει καν αν περνουσε
αυτοκινητο , το παλιοκοριτσο περασε απεναντι τρεχοντας , ηρθε κατευθειαν πανω μου ,
και με σφιγμενες γροθιες , λιγο με παραπονο , και λιγο επιθετικα μου ειπε :’’ δεν θα μου
μιλουσες , θα μ ΄’ αφηνες να προσπερασω χωρις να μου μιλησεις ? ‘’ Πως ... πως να μην
το αγαπουσα αυτο το κοριτσι .
Πως να φτασουν πεντε λεπτα για ενα αντιο που εχει κρατησει μια ζωη .
Τι να σου κανει μια αγκαλια , ενα φιλι .
Ποτε δεν φανταστηκα οτι εκεινη η στιγμη θα ηταν η τελευταια που ως τωρα την
εχω δει στη ζωη μου . Μιλησαμε για τα γραμματα και τις φωτογραφιες που θα στελναμε ,
και ειπαμε αντιο . Ναι , της εστειλα και μου εστειλε , για καιρο , ωσπου καποτε ενα γραμμα μου πηγε αναπαντητο . Της εστειλα αλλο ενα μετα απο καμποσο καιρο , που κι αυτο δεν
πηρε απαντηση , και τοτε ο εγωισμος μου ειπε ‘’ φτανει ‘’ . Ελπιζω η αιτια να ηταν ενα
καλο παιδι που το ερωτευτηκε .
Δεν ξερω αν με σκεφτηκε ποτε στη ζωη της , δεν ξερω αν περασα ποτε απ ‘ την
καρδια της σαν υποψια μιας παλιας αγαπης .
Για μενα εκεινη η στιγμη , στα σκαλοπατια της εκκλησιας, ριζωσε μεσα μου , και την εχω
κουβαλησει μαζι μου οπου κι αν εχω παει . Περιεργο , τριαντα εξι χρονια , κι οποτε
την σκεφτομαι γινομαι παλι δεκαοκτω .
Λεω το φθινοπωρο που θαρθω Ελλαδα , να ψαξω να την βρω . Δεν θελω να της δωσω
προβλημα , οι προθεσεις μου ειναι τιμιες , δεν ντρεπομαι . Παντα ηθελα να της πω
αντιο γνωριζοντας οτι αυτη θα ηταν η τελευταια φορα που την εβλεπα .
Παντα ηθελα να της πω , πως εκτος απο το κοριτσι που παντρευτηκα , και μαζι της
εκανα δυο υπεροχα παιδια , αλλη γυναικα σαν αυτην δεν εχω αγαπησει στη ζωη μου !!
...................................................................................
...................................................................................
Μικρες βαρκουλες δεν περνανε ωκεανο
με τα πανια τους χαιρετανε τα καραβια
που φευγουν μ ΄ ονειρα γεματα τα αμπαρια
χωρις να ξερουν αν θα δουνε γυρισμο
Εβαλες λαδι για ν ‘ αναψει το καντηλι
εφτιαξες δακρυ για να το ‘ χεις συντροφια
για μενα το ‘ χυσες μιας ανοιξης βραδια
μα αλλος το ‘ σβησε με τ ‘ ασπρο του μαντηλι
Κι αν με το γραμμα το στερνο σου εσπασα
πως ν ΄ αγναντευεις το Αιγαιο καθε αυγη
νεο κοριτσι , γυναικα και παιδι
βρες τη ζωη σου , ποτε μου δε σου θυμωσα
Δεν θαρθω τιποτα να δωσω η να παρω
μονο εναν χτυπο αναζητω για την καρδια
ειμαι το ενα απ ‘ τα δυο τα πουλια
που απ ‘ τ ΄αντιου θανατωθηκαν το σμπαρο
Φωτογραφια των παιδιων μου να σου δειξω
και των δικων σου εσυ , αν εχεις και αν θελεις
να πω προσεχε , στη ζωη σου να μην τρεχεις
και πριν να φυγω , απλα τα χερια σου να σφιξω
Γιατι στου νου μου την ομιχλη αραιωνεις
παει καιρος που εχω ν ‘ ακουσω τη φωνη σου
εχω αρχισει να ξεχναω τη μορφη σου
Ελενη διαφανη , που ακομα με ματωνεις !!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 20 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
| Οπου κι αν παιζω , το γηπεδο ειναι δικο μου ...... | | |
|
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 30-07-2006 @ 16:59 | εξαιρετικό φίλε μου, νάσαι καλά | | Goldy 30-07-2006 @ 17:02 | Αχ μωρέ Άρη...
Τι να πω;
Αχ αυτή η π------ η ζωή...
Κάνε ότι σου λέει η καρδούλα σου χωρίς όμως να πληγώσεις τους γύρω σου... Με πιάνεις;
| | Άθη Λ. 30-07-2006 @ 17:04 | ::rol.:: ::rol.::
με κέρδισε! ::love.:: | | vas 30-07-2006 @ 17:11 | πολύ όμορφο... | | Γιώργος_Ευθυμίου 30-07-2006 @ 17:11 | Ωραίος ρε Άρη, πολύ με συγκίνησε και το ποιήμα και ο τρόπος σου...
Σ' εύχομαι να την ανταμώσεις και να της δείξεις αυτά τα αγνά διαμάντα που σα φυλαχτό γονιού κρατάει η ψυχή σου... | | AETΟΣ 30-07-2006 @ 17:19 | Αχ αχ αχ...ειναι κατι πραγματα που σημαδευουν την ζωη μας
για παντα...γινονται ανεμοστροβιλος μεσα μας...
Καταθεση της ψυχης σου υπεροχο !!!!!!νασαι καλα Αρη! ::smile.:: | | KTiNoS 30-07-2006 @ 17:21 | Ωχ !
Αν μη τι άλλο το λέει η περδικούλα σου ...
Τα σέβη μου που λέει κι ο Ντέρος -από τη θάλασσα- | | thanasis_pap 30-07-2006 @ 17:37 | Αρη μας αποστόμοσες βραδιάτικα.... κανε οτι λεει η καρδούλα σου αλλά πρόσεχε μην μπερδευτείς....Τα σέβη μου! | | Aris4 30-07-2006 @ 17:51 | Καλησπερα παιδια , μου ειναι δυσκολο να σας περιγραψω ποσο με συγκινησαν τα σχολια σας να ΄στε ολοι καλα , Παραποιητη ,Goldy ,tzoytzoyka , vas , Γιωργο, Κτηνε , Φανη , Θαναση ..... καλη σας εβδομαδα !!! ::smile.:: | | jeny73 30-07-2006 @ 23:02 | ::cry.:: πολύ ομορφο και συγκινητικό!!!!!!
Μπράβο σου Άρη ::up.::
| | Dyne 31-07-2006 @ 01:52 | Δυνατό!!! -Με έκανες να δακρύσω καταραμένε. | | Aris4 31-07-2006 @ 02:52 | Καλημερα jeny 73 , Dyne , ευχαριστω πολυ , Βραχνε πως πανε οι διακοπες ; ..... οχι ... οχι ειπα ''εκτος ''απο το κοριτσι που παντρευτηκα . Κατα τα αλλα τι να σου πω , ειχε μια ''σπιθα '' μεσα της που μαγνητιζε . Ελπιζω σ ' αυτο να μην εχει αλλαξει , οσο για τ ' αλλα .. εεχχμμ ... ελα μωρε ' νταξει ... πιος μενει απαραλλαχτος ::smile.:: | | Αγνή 31-07-2006 @ 04:49 | Με "έστειλες" και με συγκίνησες απερίγραπτα Άρη. Αυτό που με δαιμονίζει όμως είναι η απόφαση ζωής σου> Την αγάπησες πιό πολύ και όμως ήσουν με άλλη. Με τρελλαίνει αυτό, διαμαρτύρομαι εντόνως!!! Δεν είναι ωραία να είσαι επιτέλους μαζί της;;;;; | | seizeTHEday 31-07-2006 @ 05:27 | Πολύ μου άρεσε αυτή σου η εξομολόγηση. Και να σου πω την αλήθεια: σε νιώθω και σε καταλαβαίνω! Μπορεί να είμαι μικρότερος ηλικιακά, μπορεί η δικιά μου ιστορία να είναι διαφορετική, αλλά, οι ιστορίες αγάπης δεν είναι όλες ίδιες;
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
::smile.:: | | Aris4 31-07-2006 @ 05:56 | Οχι Αγνουλα οχι ... προς θεου .... δεν θα προσεξες το ''εκτος '' ... ειπα '' εκτος απ ' το κοριτσι που παντρευτηκα ... ''.Σ ' εχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια ::yes.::
seize ... ευχαριστω ... ναι εχεις δικιο , ισως η αρχη η το τελος τους διαφορετικο , αλλα ολες ιδιες !!! ::yes.:: | | Spartinos 31-07-2006 @ 06:23 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΦΙΛΕ ΑΡΗ | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 31-07-2006 @ 09:46 | Καλησπέρα Άρη,υπέροχο κείμενο και ακόμα πιο υπέροχο το τραγουδάκι.Και ποιόν δεν φωτογραφίζει αυτή η ιστορία! Έγώ νόμισα στην αρχή ότι την έγραψες για μένα αλλάζοντας μόνο τόπο και χρόνο.Νάσαι καλά που μας θύμισες χρόνια ευτυχισμένα.Και μια συμβουλή.Άσε τα πράγματα όπως είναι,μην
ψάξεις τίποτα,ίσως χαλάσεις αυτό τό ωραίο όνειρο που ζεις. ::love.:: | | katerina3 31-07-2006 @ 10:17 | Άρη, πολύ καλή η εξομολόγησή σου, συγκινητική με πολύ ειλικρίνεια, όμως ότι πέρασε περνάει και αν μπεις στη διαδικασία να ψάξεις θα χαθείς. Αν έχεις μια καλή και ήσυχη οικογενειακή ζωή μην την αναστατώσεις αν όχι τότε ψάξ' το και μην το συζητάς έτσι κι αλλιώς δεν έχεις τίποτα να χάσεις! ::smile.:: ::up.:: | | carlia 01-08-2006 @ 03:07 | Γεια Άρη..και από εδώ...
Ευχαριστώ πολύ για την όμορφη υποδοχή. | | μπρουχίτα 02-08-2006 @ 03:03 | ανθρώπινα δυνατό Άρη... μου άρεσε πάρα πάρα πολύ.. ξεχωρίζει.. την καλημέρα μου :) | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|