| |
ακομα και τώρα
το αιωνιο-καθημερνό δάκρυ
πιότερο τώρα αόρατο
διάφανα μου φερνει, χαμογέλια
χαμόμηλα
(και δεν ειναι δικά μου- όχι μόνο για μένα)
και τώρα που καταλαβαίνω
-και δεν καταλαβαίνω μαζί.
η ελευθερια χαμενη -στην σχέση-
ψυχή, που μας διέπει;
παντα κ μονο,
ξεκλειδωτη,
με το κλειδι να γυριζει-
αποκλειστικά στη παραβίαση.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
