| ''Καφενές''
Κι αν σου φαντάζει ο καφενές με καταφύγιο ιδανικό,
που πρόσκαιρη χαρά κι'ικανοποίηση προσφέρει,
κι έτσι μια κάποια εφηβική ανάμνηση τ'Αυγούστου,
στο μυαλό σου ροβολά,
τότες που εχάθη η αθωότητα σε κάμαρες ανέγνωρες,
λόγιασε πως παιδί δεν είσαι πια...
Κι αν σου φαντάζει ο καφενές με καταφύγιο ιδανικό,
που πρόσκαιρη χαρά κι'ικανοποίηση προσφέρει,
λόγιασε πως αόρατα δεσμά στον άθρωπο περνά ,
τονε δικάζει στης αδράνειας τη φυλακή,
το πνέμα του νεκρώνει δίχως άλλο...
Κι αν σου φαντάζει ο καφενές με καταφύγιο ιδανικό,
που πρόσκαιρη χαρά κι'ικανοποίηση προσφέρει
λόγιασε πως είν΄η συνήθεια τ'αναθροφάρι κάθε λάθους!
Κι ως πορπατεί ο καθα εις χεραγκαλιά με τες συνήθειες,
όντε τα λάθη στην ψυχή στιβιάζουνε ,
πως να γιαγύρει στση πρεπιάς τον δρόμο;
Κι αν σου φαντάζει ο καφενές με καταφύγιο ιδανικό,
που πρόσκαιρη χαρά κι'ικανοποίηση προσφέρει.
λόγιασε πως πρέπει μαθώς να μάθεις ν'αλαργεύεις
όντε πρέπει απο σκιές που οι σκέψεις ζωγραφίζουνε...
Να δροσερέψεις στον ασκιανό του συναιστήματος δεν γίνεται...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|