| |
Φύσηξε μαϊστράλι μου γλυκό να με δροσίσεις
την κάψα που 'χει το κορμί αλάργο να ξορίσεις.
Να νιώσω την δροσάπαλη φυσά σου να μ'αγγίζει
και μ'αναπνιές ολόδροσες τον κόσμο να γεμίζει.
Αλαργο να μισέψουνε οι λογισμοί κι οι γιέγνοιες
να πλημμυρίσουνε το νου σκέψες γλυκειές
κι 'αξέγνοιες.
Ν'ακουσω το θαλασσινό τραγούδι των κυμμάτω
και το καψαλοχάϊδεμα του ήλιου το φλογάτο,
Μέσα στου μπλάβου τη δοχή νέφαλα να βιγλίζουν
και με κορφάλια και τζουγκριά
να ερωντοπαιγνιδίζουν.
Eκεια που η φύσις το σκοπο τσ'αγάπης νύχτα μέρα χεραγκαλιά με τη χαρά σκορπίζει στον αέρα.
Ετσα λογιώς ποθώ σαφή τον κόσμο να βλεπίζω και καθε γιώρα που 'ρχεται απ'αγκινιού να ελπίζω
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
