| |
Κι αν από θαύμα η ημέρα σε λυτρώνει,
μη ξεχαστείς πως ζεις επάνω σε παγόβουνο,
η επιφάνεια σκληρή.. αν κι όλο λιώνει
και η ψυχή σου παγωμένη ψάχνει όνειρο,
η θάλασσα ήρεμη τριγύρω σου απλώνεται
και η καρδιά σου πλημυρίζει από ελπίδα,
σε ξεγελάει κι όλο με εκείνη ίδια γίνεσαι
και σε χτυπάει κάθε σκέψη σου σαν κύμα,
φοβάμαι νύχτα να χαθώ μέσα στο άπειρο,
δεν είμαι έτοιμη ακόμη να αντικρίσω,
το ουράνιο θαύμα που μου έδωσε τη δύναμη,
τη λύτρωση μου στον αιώνα να αποκτήσω,
τα πάθη καίγονται και έτσι μέσα μου έρχεται,
η αναπαυμένη μου ψυχή να κατοικήσει ,
με δάκρυα, κόπο και αγάπη μου χαρίστηκε ,
μα οι αναμνήσεις δεν ξεχνιούνται με έχουν πνίξει,
ζητάω μόνο την πληρότητα που ένιωσα,
το δώρο εκείνο που ολοένα ξεμακραίνει,
κι αφήνω μέσα στην αγάπη σου το πνεύμα μου,
μες τον αιώνα χρόνο εσένα να λατρεύει .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
