| |
[align=left] [B] [I]
. . *~* Οξυδερκείς χημεία *~*
Συλλαμβάνω το άρωμα σου, στη σκέψη μου
να κυκλοφορεί αδάμαστο
κι ο καλπασμός ξαφνικά, παίρνει μορφή
κι εξιτάρει τ' απαράφραστο ...
Δεν έχουν λόγια, οι φθογγονότες
μόνο επιφωνήματα
που σπάνε οι πόρτες!
Κι ανοίγουν το διάφραγμα του Νου
που σείεται, η αρκούδα η μπαλού ...
Παίρνοντας τη μαγεία κριμένη στ' ακρογιάλι
κι η αγκαλιά της θάλασσας
μ' έφθασε στο Ντουμπάι
στ' απόκρυφα σου αινίγματα
π' αγγίζω το σφυγμό σου
κι ας πείρα τα ξεβλάσταρα
στο μύρωμα του δυόσμου
το άλλοθι στη πεθυμιά
στα ένστικτα του κόσμου.
Οξύνοια, θέλεις να το πεις; Απλά γεωμετρία
αντίληψη θα τό 'λεγα
κι "οξυδερκείς χημεία"!
Που η αγάπη να σταθεί, θέτει δοσολογία
κι ο έρωτας την κουρταλά
κι αλλάζουν τα στοιχεία.
Ώχου ... σταμάτα πια να με κοιτάς
που πλάθω τ' όνειρο μου
κι όλο τα μάτια μου ρωτάς
στο αληθές του λόγου.
Να σπρώχνω τ' αετώματα, στη διψασμένη ώρα
και να ζητάς τ' αθάνατο
το σπάνιο βοτάνι!
. . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
