| |
Με το μυαλό μου ψάχνω να' βρω μιαν εξήγηση
για όλα αυτά που βασανίζουν την ψυχή μου.
Σ' ένα χαρτί γράφω τις λέξεις που με πόνεσαν
κι έκαναν μίζερη τελείως τη ζωή μου...
Αγάπη αβάσταχτη για εκείνους που ελάτρεψα,
μίσος για εκείνους που προδώσαν τα όνειρά μου.
Στοργή για κείνους που τη ζήτησαν με το νάζι τους,
πίκρα γι' αυτούς που πλανέψαν την καρδιά μου.
Τώρα νιώθω να κυλά μέσα στις φλέβες μου,
αχόρταγη η λέξη του ολέθρου.
Εγκλοβισμένη μεσ' τη λογική μου,
τα 'χω χαμένα, ψάχνω στην ψυχή μου.
Με τον εαυτό μου προσπαθώ να τα ταιριάξω
κι από ψηλά θωρώ το μονοπάτι μου:
Είναι περίεργο, αλλιώτικο, απόμακρο,
θέλει να ζει μόνο, δίχως παρέα.
Οδεύει ήρεμα, συγκροτημένα,
χωρίς ζήλο για τίποτα και για κανέναν.
Φθάνω στη νιότη μου και βλέπω εμπρός μου,
ένα ομοίωμα, ο εαυτός μου...
Χαμογελάει, προσπαθεί να 'ρθει κοντά μου,
να μ' αγκαλιάσει, να μπεί μεσ' την καρδιά μου.
Ύστερα πάλι χάνεται, απομακρύνεται
κι οδύρεται που βρίσκεται μακριά μου.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
