| |
Φρενοβλαβής κι ατυχής καλλιτέχνης
Ονειροπόλος υπήρξε και κλέφτης
Ακολουθώντας τη σκιά των μεγάλων
Έκλεβε έμπνευση απ’ τ’ άρωμα άλλων
Έγραψε στίχους παγκάκι – παγκάκι
Κι είχε τον έρωτα πάντα μεράκι
Ο αφανής καλλιτέχνης του δρόμου
Πήρε στη σάκα του τ’ όνειρο επ’ ώμου
Μέτρησε και κανα-δυο χαστουκάκια
Σαν πήγε κι έδωσε λάθος φιλάκια
Βλέπετε ’ρωτόλογα πόθησε η ψυχή του
Όμως δε κοιμήθηκε καμιά καρδιά μαζί του
Τον πρίγκιπα έκανε, μέτραγε τ’ άστρα
Κι αποκαλούσε τη γη ξελογιάστρα
Τα βράδια τα ’πινε με τους καημούς παρέα
και το πρωί τα βλεπε πάλι όλα ωραία
Ζούσε σας λέω ο ποιητής ζωή και κότα
Είχε χαράξει τη δική του πλέον ρότα
Σαν αφανής που ήταν βλέπετε της τέχνης
Ο ήρωάς μας ο μεγάλος καλλιτέχνης
Πούλαγε όνειρα και έχτιζε παλάτια
Όμως δεν είδε τη ζωή ποτέ στα μάτια
Στα πόδια το ’βαζε με κάθε δυσκολία
Άντρας το έπαιζε μα ήτανε κυρία
[B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
