| |
| | Στον ίδιο δρόμο |  | | | Καλό σας απόγευμα , να περνάτε καλά . (Ίσως κάποτε μπορέσω με της αλήθειας το σφυγμό να τα'βρω) | | |
Βρέχει καταρρακτώδη βροχή , το νερό πλημμύρα
πανω στον τσιγκο ακούγεται τραγουδι μελωδικό
με παραπονεμένα λογια σαν τον ήχο της σταγόνας
βγαινω ξυπόλυτη πανω στην άσφαλτο, μέρα στείρα
εκεί κοντά στον παλιό μύλο,με τον ίδιο παλιό κωδικό
ακούω τις πεταλιες του ποδηλάτου ,πάει μισος αιώνας
στον ίδιο δρόμο ......
μουσκεμένο το πρόσωπο από τα δάκρυα και το νερο
κλείνω τα μάτια να ξανά δω τη μορφή σου να με φτάνει
με χτυποκάρδι να ακούσω τη φωνή σου να μου πει κάτι
όμως για μια φορά ακόμη αμίλητος προσπερνάς,απορώ
τι είναι αυτό που σε διώχνει μακριά μου, τι σου' χω κάνει
η μήπως της μοίρας γραμμένο, κραυγή που βγάζει μάτι...
στον ίδιο δρόμο ......
ξεπλένω τ'αποτυπωματα του χθες στης βροχής τον παλμό
άσχετα, κλασικά συγκρατώ κατι φτωχικές μικρολεπτομέρειες
πονούν κι ας προσπαθώ να δώσω λίγο χρωμα στο μαύρο
ξεσπούν σε αντιδράσεις στο "γιατί "και βγάζουν ακόμη θυμό
ίσως ,να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα στις δυσχέρειες....
ίσως κάποτε μπορέσω με της αλήθειας το σφυγμό να τα'βρω
με το δικό μου νόμο .....
η νιότη λουλούδι που το ραντίζει η βροχή για να βλαστήσει
να σταθεί ορθό να σκορπίσει την ευωδία του, να το μυρίσουν
θα χρειαστεί χρονος να ζωηρεψει , ν´αναπτυχθει για να δειξει
κεινο το λεπτοκαμωμένο κλωνάρι,ο ήλιος το ζεσταινει να ζήσει
θα 'χει κοπάσει πια η βροχή, θα το'χουν ξεχάσει,θα τ'αγνοησουν
ο χρόνος θα το έχει κάνει παρελθόν , η προθεσμία θα' χει ληξει.
ενα βαρος στον ώμο ......
....@....
26-08-2018
ΕΛΕΝΑ Λ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Πρέπει να ξέρεις ν'αγαπάς,για να λές σ'αγαπώ ! | | | |
|
elena351
26-08-2018 @ 15:38 | https://scontent-sea1-1.cdninstagram.com/vp/bd50bc0716d0817c60b02671e2fa2a31/5BFC3377/t51.2885-15/e35/s480x480/30841614_564696267233167_2754394391287169024_n.jpg | | Αγιοβλασιτης
26-08-2018 @ 18:00 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | Μυλόπετρα
26-08-2018 @ 18:04 | Έχεις μια φοβερή ικανότητα να δημιουργείς τόσο ζωντανές εικόνες και ο αναγνώστης νιώθει ότι βρίσκεται κάπου εκεί κοντά σαν μέρος του ποιήματος.
Εκπληκτική γλώσσα! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | elena351
26-08-2018 @ 19:05 | Καλησπέρα και στους δυο σας ! Σας ευχαριστώ πολυ για την ανάγνωση . ::1326.::
( Μάλλον είναι η δύναμη στο μελάνι της ψυχής που διαλέγει τη γλώσσα και απεικονίζει τις δημιουργίες .) ::love.:: | | Κων/νος Ντζ
26-08-2018 @ 19:20 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | Κάποιος κάπου κάποτε
26-08-2018 @ 20:32 | ::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | | elena351
27-08-2018 @ 06:33 | Στιχοταξιδιωτες ευχαριστώ σας από καρδιάς ! Την Καλημερα μου ,καλή εβδομάδα με χαμόγελο και δύναμη !! ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.:: | | inokrini
28-08-2018 @ 17:39 | η νιότη λουλούδι που το ραντίζει η βροχή για να βλαστήσει
να σταθεί ορθό να σκορπίσει την ευωδία του, να το μυρίσουν
θα χρειαστεί χρονος να ζωηρεψει , ν´αναπτυχθει για να δειξει
κεινο το λεπτοκαμωμένο κλωνάρι,ο ήλιος το ζεσταινει να ζήσει
θα 'χει κοπάσει πια η βροχή, θα το'χουν ξεχάσει,θα τ'αγνοησουν
ο χρόνος θα το έχει κάνει παρελθόν , η προθεσμία θα' χει ληξει.
ενα βαρος στον ώμο ......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
