| |
| | Ψίθυροι σε νοτισμένο καθρέφτη |  | | | Από :Την ' Άλη '. Καλό βράδυ σε 'ολες και όλους . | | |
Ψίθυροι σε νοτισμένο καθρέφτη.
Μια ακαθόριστη αίσθηση πως νυχτο-ήμερα,
με σαρακιού σιωπή, κάτι μέσα του χανόταν.
Κι’όπως το συνήθιζε στις δύσκολες περιστάσεις,
όμοια στις χαρές και τις λύπες του,
έσπευσε να τον συναντήσει
στην συμβολή των οδών Αληθείας και Ψέματος.
-Γέρασες! του είπε τρυφερά, ως τον είδε.
-Κι’εσύ! κι’εσύ! του απάντησε..
στα μαλλιά σου στάχτη απ’τις καμένες σου μέρες..
-Δεν τό'χα προσέξει…αν κι’έπρεπε να το είχα φανταστεί.
Καιρό τώρα φεύγω μπρος παράξενη πυρκαγιά.
-Κι’εγώ!..και μαζύ μου άστρα, αγάπες, πουλιά,
φεγγάρια..άνθρωποι, νησιά, θάλασσες.
-Θάλασσες γαλανές... που σε λίκνισαν
σε ναυτών τραγούδια..
-Ναι, ναι!..κι’όλα στο μονόξυλο του νου
-μαζύ κι’ο ήλιος -..και πώς να χωρέσουν;
-Όλα τα χωρά ο νους.. κι’ας λένε..
όλα αυτός τα φτιάχνει..θεούς..αγάπες..
συντροφιά στα ταξείδια του..στα ταξείδια τους.
-Αγάπες;
-Με κλωστές μοναξιάς κι’απελπισίας ,
γιοφύρια του κενού διπλοβελονιά τις υφαίνει,
σε διάφορα χρώματα, που όλα, πριν το μαύρο ,
στο γκρίζο…και το λευκό καταρρέουν..
Κι’άλλες φορές, τις πιο πολλές,
καθρέφτες τις κάνει που κολακεύουν το είδωλό μας.
-Και θεούς;
-Ναι, για να συγχωρείται το αίμα
που χύθηκε, χύνεται και θα χύνεται στο όνομά τους..
να ευλογηθεί ο θύτης..να αντέξει.
-Να αντέξει τι;
-Το παράλογο ,
του ερχομού για τον ξενητεμό,
του ξενητεμού για τον ερχομό..
του ασίγαστου νόστου άγριας ομορφιάς.
-Σαν χωριστούμε που θα τραβήξεις ;
-Αδιάφορο!
Ίδιος δρόμος αλήθεια και ψέμα,
αν το δείς απ’την ανάποδη!
Όσο για τον χωρισμό,
μαζύ ήμασταν και θα είμαστε πάντα.
Είμαι το αριστερό σου μισό
ή το δεξί σου αν προτιμάς.
Αέρας μας πάει και μας φέρνει..
μέχρις να καθρεφτιστούμε
σε μάτια αγαπημένα .
Αγγιζόμαστε τότε...φιλιόμαστε
στοργικά
και βροχή καθάρσια πέφτει..
σβήνει την πυρκαγιά των ημερών μας ..
-Για πόσο;
-Ώσπου τον καθρέφτη μας ραγίσει ο θάνατος.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 4
| | | | | | | |
| | Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω... | | | |
|
Κων/νος Ντζ
30-08-2018 @ 13:47 | Θεικό, απλά θεικό! και πολύ ωραία εικόνα που κάνει ο τίτλος "Ψίθυροι σε μισονοτισμένο καθρέφτη".
Ώσπου τον καθρέφτη μας ραγίσει ο θάνατος!
Till death do our mirror apart...
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | ΒΥΡΩΝ
30-08-2018 @ 14:50 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
30-08-2018 @ 15:19 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | **Ηώς**
30-08-2018 @ 17:54 | Ίδιος δρόμος αλήθεια και ψέμα,
αν το δείς απ’την ανάποδη!
Είμαι το αριστερό σου μισό
ή το δεξί σου αν προτιμάς.
Αέρας μας πάει και μας φέρνει..
μέχρις να καθρεφτιστούμε
σε δυό αγαπημένα μάτια. ....
-Ώσπου τον καθρέφτη μας ραγίσει ο θάνατος.-
πανανθρώπινο θα έλεγα
έχεις πιάσει όλο το φιλοσοφικό Νόημα της Ύπαρξης Μιχάλη!
::rock.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
30-08-2018 @ 18:54 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αναπάντεχος
30-08-2018 @ 20:19 | ΜΠΡΑΒΟ ΜΙΧΑΛΗ!!! | | Μαυρομουστάκης
30-08-2018 @ 20:39 | Πόσο μα πόσο ΩΡΑΙΟ!!!!
Κι από μένα: ΜΠΡΑΒΟ Μιχάλη!!!!!!!!!! | | Άηχος
30-08-2018 @ 23:14 | Πόσο βαθυστόχαστο και πόσο πραγματικά ωραίο!!
Μπράβο σου φίλε μου. Τέτοιες δημιουργίες αξίζουν συγχαρητήρια!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | pennastregata
31-08-2018 @ 12:05 | Εξαιρετικό... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | πανσελινος
31-08-2018 @ 22:20 | Αγάπες;
-Με κλωστές μοναξιάς κι’απελπισίας ,
γιοφύρια του κενού διπλοβελονιά τις υφαίνει,
σε διάφορα χρώματα, που όλα, πριν το μαύρο ,
στο γκρίζο…και το λευκό καταρρέουν..
Ένα μπράβο κι από μένα,κι ας είναι τόσο λίγο... | | Rannia . k
03-09-2018 @ 11:34 | Καταπληκτική δημιουργία!!!
Την καλημέρα μου και μια όμορφη βδομάδα!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | adespotoi
05-09-2018 @ 00:24 | δικό μου αυτό.
https://youtu.be/jvtX3tH0Mag
::hug.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
