| |
[align=left] [B] [I]
. . *~* Α Φ Ω Ν Η *~*
Ακούω τη φωνή της καρδιάς
νιώθοντας τις άγραφες νότες
κι η αφή, στα παρασκήνια στέκει
κρατώντας των οριζόντων τις πόρτες !
Κοιτώ στον έναστρο,
το δικό σου αστέρι
με τα μάτια της δικής μου καρδιάς
και τείνω να σου σφίξω το χέρι
να πονέσεις στον καρπό τρυφερά!
Μη φοβάσαι το βλέμμα μου
έχει μάθει τ' αστέρια να κοιτά
όταν στη Γη σεργιανίζουν
τραγουδώντας στο σεληνόφως
~ρομαντικά~ !
Έτσι αντιλαμβάνομαι τους ήχους
κι ας λες πως "άφωνη" στο δάσος
δεν μιλάς
στο ξέφωτο βηματίζεις τη σκέψη
κι εγώ στη πένα φωνάζω ... Παραμιλάς.
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
