| Quantum η ζωή
απλώνεται σε μια πιθαμή,
να λαμπυρίσει έστω μια στιγμή.
Κι εσύ, η μια νύχτα,
μέσα στα βράδια
να πολεμάς τάχα ξένη να φανείς
ως μια αλήθεια
από τα σκοτάδια,
αβέβαιη κι απίθανη, μήπως δεν βρεθείς.
Κύμα η σιωπή
που μας σαρώνει σαν το φως μας ενωθεί
σε μια υπέρθεση που 'χει εντοπιστεί.
Μέσα στα θεμέλια
αφήνεις χνάρια,
σε μέλανος σώματος φάσμα π' ακτινοβολεί
quarks και quasars,
σαν να 'ναι ζάρια
σε μια σύμπλεξη τυχαίας στροφορμής.,
Στον χρόνο μας κυλάς
ως ποταμός από φωτόνια ψυχρά,
δεν μας αγγίζεις, σαν νετρίνο διαπερνάς.
Υψώνεις τείχη,
αδιάφανα ως πάντα,
σκεδάζοντας μέλλοντα στην κάθε τους πτυχή.
....
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|