Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μπόρα
 




Σύννεφα μελαγχολίας ενίοτε,
αντιθέτου φορτίου,
έλκονται και συγκρούονται στον ουρανό της ποίησης,
παράγοντας σπινθηρισμούς..

Κι η θλίψη τότε ως βροχή,
ως μπόρα
ή ως χαλάζι,
πίπτει επί των στίχων ανεξαιρέτως,
αναγκάζοντας τα μη προνοήσαντα
και άνευ αλεξιβρόχιου φωνήεντα,
να σπεύσουν να προστατευτούν,
κάτω απ' τα στέγαστρα του Ταυ
είτε του Γάμα.
Όσα εξ αυτών προλάβουν..

Έτσι και σήμερα..
Πλημύρισε ο τόπος όλος
κι οι ρίμες χάθηκαν κατ' απ' την λασπουριά..

Όπως και νά 'χει όμως,
το ποίημα εγράφθη..
Δεν πήγε τζάμπα
το μεροκάματο..








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μαυρομουστάκης
05-09-2018 @ 07:37
Ξεχωριστό και εμπνευσμένο!!!!

Κι η θλίψη τότε ως βροχή,
ως μπόρα
ή ως χαλάζι,
πίπτει επί των στίχων ανεξαιρέτως,
αναγκάζοντας τα μη προνοήσαντα
και άνευ αλεξιβρόχιου φωνήεντα,
να σπεύσουν να προστατευτούν,
κάτω απ' τα στέγαστρα του Ταυ
είτε του Γάμα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
05-09-2018 @ 07:40
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Μ.Ελμύρας
05-09-2018 @ 09:38
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Αναπάντεχος
05-09-2018 @ 10:10
Οταν οι ρίμες χάνονται
κατω απ'την λασπουριά
τοτε πρέπει να σκεφτούμε
πότε θα κάνει ξαστεριά ::yes.::
Αγιοβλασιτης
05-09-2018 @ 10:36
Τις τελευταίες μέρες,εκτός από τη
λασπουρια,έχουν αναρτηθεί και πολύ
αξιολογες δημιουργίες. .
Και αυτό είναι μήνυμα αισιοδοξίας για
το μέλλον του info. .
::up.:: ::theos.:: ::hug.::
Elen Louka
05-09-2018 @ 10:36
::up.:: ::theos.::
tabasco0
05-09-2018 @ 11:09
::theos.::
liontari73
05-09-2018 @ 11:58
::up.:: ::up.:: ::up.::
Κοσμάς Δ.
05-09-2018 @ 12:45
::up.:: ::rock.::

Ευφάνταστα προχωρημένο.

Παράλληλα ιδιαίτερο...
Άηχος
05-09-2018 @ 20:46
Έχεις έναν μοναδικά υπέροχο τρόπο να κτυπάς την ρίζα του κακού,
μέσα από τους στίχους σου και παράλληλα να κερδίζεις τον
σεβασμό.
Οι αλληγορίες σου καθοδηγούν με μοναδικό τρόπο την σκέψη, ώστε
να βρει το σημαίνον και να το συνδέσει με το σημαινόμενο με σοβαρότητα.

::up.:: ::up.:: ::up.::
Σέσιλ
05-09-2018 @ 21:17
Γεια σου ΒΥΡΩΝ
Ωραίο !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
**Ηώς**
08-09-2018 @ 23:48
η Επιστημονική σου τεκμηρίωση μέσω της ποιητικής τέχνης
απείρως αντικειμενική, καθότι είπαμε πως:
Φυσική και Μαθηματικά είναι όλα....
κι αφού το μεροκάματο δεν πήγε τζάμπα
ευελπιστούμε σε μέρες λιότροπες με τα ομώνυμα να απωθούνται
διακριτικά και έμορφα και τα ετερώνυμα να έλκονται ανυπερθέτως
ως ορίζει ο γνωστός φυσικός νόμος... ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::

Λάσπη ....

λάσπη...
βουλιάξαμε μέσα της
βουλιμικά
η φαιά πήρε το χρώμα της
κολύμπι συνήθειας....
Κολλημένοι στη λούνη*
φορέσαμε πανοπλίες κρίκων
Μεσαιωνικές....
αδιάτρητες
από το αιχμηρό δόρυ
του επαναστατισμού....φ.κ

*(λούνη- η = λάσπη ποταμού)
Rannia . k
12-09-2018 @ 17:21
Πάρα πολύ ωραίο Βύρων!!!
Την καλησπέρα μου από την Λευκωσία!!!
::yes.::
νησιώτης1959
13-09-2018 @ 10:46
Σύννεφα μελαγχολίας ενίοτε,
αντιθέτου φορτίου,
έλκονται και συγκρούονται στον ουρανό της ποίησης,
παράγοντας σπινθηρισμούς..

::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο