ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ, ΠΑΝΤΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ...............
Πέρασε και ο Αύγουστος
και να που αυτόματα
μπήκαμε στην καθημερινότητα μας
μέχρι χθες στην θάλασσα
έχανε η μάνα το παιδί
και το παιδί την μάνα
και σήμερα,
ηρεμία, ησυχία και απόλαυση
χωρίς φωνές
χωρίς φασαρίες,
μόνο το φλίσβισμα της θάλασσας
που στέκει εκεί ήρεμη
και λίγοι άνθρωποι που κολυμούν!
Και ένα φουσκωτό φλαμίγκο
να στεκει παραπονεμένο
με γυρτό το κεφάλι
και λες με παράπονο λέει,
πάει ο προορισμός μου
τελειώνει εδώ!
Μα το όμορφο μικρό
και ανθρώπινο καλοκαιράκι
κάπου εδώ αρχίζει για κάποιους
και για μένα που δεν αγαπώ τον συνοστισμό.........
Η θάλασσα πιά πεντακάθαρη
από λάδια, αντηλιακά και πλαστικά
από βαβούρα και φωνές
από φασαρία και καυγάδες
και δυνατές μουσικές.
Ήδη ακούω πίσω μου
μια απαλή μουσική ανθρώπινη
που χαϊδεύει την ψυχή
και όχι εκείνη την σκληρή του καλοκαιριού
που ξεσηκώνει και αγριεύει τα ήμερα!!!!!!!!!
Καλώς μας ήρθες μικρό καλοκαιράκι
καιρός να χαρούμε κι εμείς την θάλασσα
και ας μένουμε δίπλα σ΄αυτήν...
Τώρα είναι ο καιρός για απόλαυση
και ηρεμία της ψυχής και ησυχία
και γλυκιές , γαλήνιες διακοπές!
...Κάποιοι το λένε Αποκαλόκαιρο...
Είναι μια περίοδος ηρεμίας που οι
κουρασμενοι άνθρωποι την αποζητούν.
Έχει όμως μια διάχυτη μελαγχολία!
ισως για κάτι ωραίο που τέλειωσε ή
ισως για κάτι αγνωστο που αρχίζει. . ::hug.::
