oneiropola
08-09-2018 @ 12:26 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
την καλημερα μου Μιχαλη ! | |
Χρυσικάκης
08-09-2018 @ 13:00 | Συνταρακτικό!! | |
smaragdenia
08-09-2018 @ 15:07 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!! | |
Αγιοβλασιτης
08-09-2018 @ 18:04 | Βαθειά νοήματα φίλε. .
Ποιος ξέρει τι κρύβει το σκοτάδι. .
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Κων/νος Ντζ
08-09-2018 @ 18:26 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Το μάνταλο της γης όταν χτυπήσεις,
πέσ’της καρδιάς την σκοτεινιά μη φοβηθεί. | |
liontari73
08-09-2018 @ 19:03 | Υπέροχο!!!! | |
Κοσμάς Δ.
08-09-2018 @ 19:23 | Πολύ δυνατοί στίχοι. | |
**Ηώς**
09-09-2018 @ 00:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
δεν έχω λόγια....υπέροχο πραγματικά! | |
adespotoi
09-09-2018 @ 08:27 | καλημέρα φίλε Μιχάλη,
στο σκοτάδι πρέπει να βρούμε τον δρόμο μόνοι. ::theos.:: ::hug.:: ::smile.:: | |
**Ηώς**
09-09-2018 @ 10:57 | «απλώνω το χέρι, φουχτώνω το μάνταλο της γης ,
ν' άνοίξω την πόρτα να φύγω,
μα ακοντοστέκομαι στο φωτεινό κατώφλι λίγο ακόμα,
δύσκολο, δύσκολο πολύ να ξεκολλήσουν τα μάτια, τ'αυτιά
τα σπλάχνα, από τις πέτρες και τα χόρτα του κόσμου,
λες: είμαι χορτάτος, είμαι ήσυχος, δε θέλω άλλο πια τίποτα
τέλεψα το χρέος και φεύγω
μα...η καρδιά πιάνεται απ'τις πέτρες κι τα χόρτα, αντιστέκεται
παρακαλάει : Στάσου ακόμα » (Αναφορά στο Γκρέκο)
::theos.:: | |
adespotoi
10-09-2018 @ 21:45 | https://youtu.be/vmcPDi_W0BU
με την ψυχή μου όσο φτάνω. ::smile.:: | |
 |
