Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η φωνή
 
Κείνη η φωνή ολημερίς που μου μιλάει
που αντηχεί και κάθε ανέσπερο πληθαίνει
πως γίναμε ύλη –αναδιφώ- ξαναρωτάει
και που πηγαίνουμε σαν το κορμί πεθαίνει?
.
Δεν την εμπαίζω μα να πω για να σιωπήσει
ένα μικρό -ως λένε όλοι- παραμύθι
να κοιμηθεί, να γαληνέψει, να σιγήσει
μα πριν το πώ διαβάζω πάνω: ‘’Επωλήθη! ‘’



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αισχυλος
 
**Ηώς**
09-09-2018 @ 10:44
::rock.:: φιλοσοφημένο κι ωραίο Σπήλιο!
Μαυρομουστάκης
09-09-2018 @ 11:13
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tabasco0
09-09-2018 @ 12:18
καλό ρε φίλε

::rock.::
smaragdenia
09-09-2018 @ 12:20
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!
Κων/νος Ντζ
09-09-2018 @ 14:13
::theos.:: ::theos.:: ::angel.::
iokasth
09-09-2018 @ 18:15
Υπέροχο.!!!! Βαθύ το συναίσθημα.!
ΝεφΕλλη.
Χρυσικάκης
10-09-2018 @ 09:51
Ψαγμένος φίλε!!
Εύγε!!
zari.kardias
12-09-2018 @ 16:44
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
AF1953
13-09-2018 @ 14:34
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
15-10-2018 @ 22:16
::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο