| |
sαν πολλα κλειδωμενα μαζευτήκαν εδώ κι εκει
σκόρπια σαν σκουπίδια
ναι δεν ειναι τιτλος αυτός κ αρχίσαν πάλι οι ευχές
ας ανοίξουμε ενα σαν σαμπανια
σε χαλανε οι φτηνες; όχι
παψε να κοιτάς απο την κλειδαρότρυπα
-ετσι ζεστά να μου χαμογελας-
όχι καθολου θυμωμενη
οταν ειμαι τωρα, δεν βγαζω άχνα, βημα
της φωτιάς δεν δίνω
και να τρυπαει τα κοκκαλα το κρυο
όχι, καμία βία- και καμια άλλη λεπίζω.
καλη χρονιά παιδια.. βγειτε, στη ζωή όπως σας βγαινει
κι όπως αφήνετε τις εποχες να περνουν ακούτε την
να μαθετε την διαφορα και την διακριση
πως και το περιττό και το απέριττο αλλάζουν
μεσα απο όσες φωνες γραμμες
οταν σας καλει να την ξεχωριζετε..
αν η ζωή μονο ενα διαλειμμα
μια διακοπη απο τον θανατο
τοτε μην ενοχλειτε
κρατουντες εχουμε διαλειμμα
ο,τι θελετε κανντε το μονοι σας
και ετσι καπως ακυρωθειτε
εσεις με τις ετικετες και τις ιδιοτητες
που κανετε σημαδια και συμβολα
ως τα μουτρα σας, ευγενικά και δεσποτικά
που κοβετε και ραβετε σαν υφασμα
και θελετε στα μετρα σας καθε παιδι
κανενα παιδι μικρο και μεγάλο
και κυκλος του κανεις δεν σας χωραει
αυτό βαλ'το όπως και να'σαι
καλα στον νου παιδι
σ' οποιον χρονο και σε όποιο υψος
πιο πάνω και πιο κάτω απο τις υπαγορεύσεις τους
Η περπατησιά αλλάζει τον ανθρωπο
κι όχι ο ανθρωπος την περπατησιά
νομος
που να φτασει κανεις άλλος δεν μπορει
φυση και άπειρο
που οσο μαθαινουμε απο αυτην, αυτό μαθαινουμε
αποστάσεις
που το σωμα να καταρριψει δεν μπορει
τις διασχίζει το πνεύμα του
κι ως απο το πιο μικρο, ζωο και φυτο
εμεις οι τεράστιοι, ένα με αυτό..
κοκκος στον ουρανο κοκκος στο χερι
πολυτιμος
η ζωή του καθενός αδιακριτως
χάρισμα που αν χαριστεί κι αν σκλαβωθεί παυει
και να μοιραζεται παυει..
κι ο δασκαλος παιδι και το παιδι δασκαλος
που παραδιδει τα τυπικα διχως να εμπνέει τα ατυπα
που μαθαινει τα όρια και τα συνορα
απαγορευοντας στην ζωή την υπερβαση
να έτσι αυτάρεσκα και επαρμενα..
την σκοτωνει διαλλειματικά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
