| |
| | Ο αληθινός πόνος |  | | |
Ο πόνος δεν χορούσε στη ψυχή,
κι ετρεχε απο τα ματια υγρός,
και φοβόταν στο καθρεπτη να κοιτάξει,
καθώς φοβόταν το απέραντο κενό.
Αγάπησε την θαλπωρή ,
και πίσω με μαχαίρι τον κεντάει,
δεν θα τελειώσουνε οι μαχαιριές,
σκέφτεται και λυγάει.
Ο κόσμος μοιάζει πλέον ξένος,
τα νανουρίσματα χαθήκαν στο κενό,
ο αέρας δεν του φέρνει αναμνήσεις,
διότι αυτές πετρώσαν στον καημό.
Μηπως είναι όλα ένα ψέμα,
κόσμος καλός η και κακός,
ένιωθε τον αγαπούσαν όλοι,
όλοι ητανε καπνός....
Υ.Γ Ο ευτυχισμένος βλέπει τον κόσμο γλυκό, αυτός που δεν είναι πικρό...
Μήπως μικρόκοσμός μας είναι ο κόσμος όλος....?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
13-09-2018 @ 07:43 | ΩΡΑΙΟ!!!!!! | | Κων/νος Ντζ
13-09-2018 @ 09:54 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Αγιοβλασιτης
13-09-2018 @ 12:52 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | zari.kardias
13-09-2018 @ 17:13 | Ο πόνος δεν χορούσε στη ψυχή,
κι ετρεχε απο τα ματια υγρός,
και φοβόταν στο καθρεπτη να κοιτάξει,
καθώς φοβόταν το απέραντο κενό.
ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
