| |
βουίζει ο κοσμος απο -λες κι ορφανα-
ελεύθερα πνεύματα.
μόνο αυτά δεν πεθαινουν καποτε.
ολοενα πιο ξεκαθαρα.
σπανιζουν ανησυχητικά
τα αρμονικά με την γη σώματα.
και γι αυτο τοσο ξεχωρα.
ειναι μια διασταση τρομακτικη-
μη και σταματησουν να μιλουν
μην απομονωθουν τελειως
παψουν να επι-κοινωνουν με καθε τροπο
χαθει το φως απο το σκοταδι.
κι ειναι αυτος ενας βαθυτατος φοβος
κι ειναι αληθινος;
όμως όπως ποτέ δεν εχω δει
πυγολαμπιδα, και ουρανιο τοξο,
ετσι ξερω οτι υπαρχουν, κι αυτοι.
ειναι μια αισθηση αδιαλυτη.
μια αχτδα που δεν ρωταει που δεν ειναι στιγμη
καταλληλη ακαταλληλη, τρυπωνει
απο μια ρωγμή, ακοιμητη ακοπιαστη
του ερμητικα κλειστου.
ενα στορι μόνο αν ειναι..
αυτό είναι, χωρις κανονα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
